در تاریکی چشمانت را جستم

در تاریکی چشمانت را یافتم و شبم پر ستاره شد

تو را صدا کردمدر تاریکترین شب ها

دلم صدایت کردو تو با طنین صدایم به سوی من آمدی

با دستهایت برای دست هایم آواز خواندی

برای چشم هایم با چشم هایت

برای لب هایم با لب هایت

با تنت برای تنم آواز خواندی

من با چشم ها و لب هایتانس گرفتم

با تنت انس گرفتم٬

چیزی در من فروکش کرد

چیزی در من شکفت

من دوباره در گهواره کودکی خویش به خواب رفتم

و لبخند آن زمانم رابازیافتم

در من شک لانه کرده بود

دست های تو چون چشمه ئی به سوی من جاری شد

و من تازه شدم

من یقین کردم،یقین را چون عروسکی در آغوش گرفتم

و در گهواره سالهای نخستین به خواب رفتم

در دامانت که گهواره رویا هایم بود

و لبخند آن زمان ٬ به لبهایم برگشت

با تنت برای تنم لالایی گفتی

چشم های تو با من بود

و من چشم هایم را بستم

چرا که دست های تو اطمینان بخش بود

بدی تاریکی است

شبها جنایتکارند

ای دلاویز من ، ای یقین !

من با بدی قهرمو ترا

بسان روزی بزرگ آواز می خوانم

صدایت می زنم ، گوش بده

قلبم صدایت می زند

شب گرداگردم حصار كشیده است

و من به تو نگاه می كنم

از پنجره دلم به ستاره هایت نگاه می كنم

چرا كه هر ستاره آفتابی است

من آفتاب را باور دارم

من دریا را باور دارم

و چشم های تو سرچشمه دریاهاست

(احمد شاملو)

با یه شکلات شروع شد

من یه شکلات گذاشتم تو دستش اونم یه شکلات گذاشت تو دست من

من بچه بود اونم بچه بود ؛سرم رو بالا کردم سرش رو بالا کرد

دید که منو میشناسه، خندیدم

گفت:دوستیم؟گفتم:دوست دوست ؛گفت:تا کجا..؟؟!!!گفتم دوستی که تا نداره.!!

گفت:تا مرگ!!!؟؟خندیدمو گفتم: من که گفتم تا ندارهگفت:باشه تا پس از مرگ؟؟؟

گفتم :نه نه نه..تاااااااااااااااااااااااا نداره

گفت: قبول تا اونجایی که همه دوباره زنده می شنیعنی زندگی پس از مرگ...

باز هم با هم دوستیم تا بهشت ٬تا جهنم ، هر جا که باشه منو تو با هم دوستیم

خندیدم و گفتم: تو براش تا هر جا که دلت می خواد یه تا بزار٬ اصلا یه تابکش از سر این دنیا تا اون دنیا

اما من اصلا براش تا نمی زارم.نگام کرد ٬نگاش کردم٬ باور نمی کرد...

می دونستم که اون می خواد حتما دوستی ما یه تا داشته باشه٬دوستی بدون تارو نمی فهمید

گفت: بیا برای دوستیمون یه نشونه بزاریمگفتم: باشه تو بزار ؛گفت: شکلات

هر بار که همدیگه رو می بینیم یه شکلات ماله تو یکی مال من٬باشه؟؟گفتم: باشه

هر بار یه شکلات می ذاشتم تو دستش اونم یه شکلات تو دست من

باز همدیگه رو نگاه می کردیم٬ یعنی که دوستیم٬ دوست دوست...

من تندی شکلاتمو باز می کردم می ذاشتم تو دهنمو تند تند می مکیدم.

می گفت: تو دوست شکموی منی و شکلاتشو می ذاشتتویه صندوقچه کوچولوی قشنگ

می گفتم: بخورشمی گفت: نه تموم می شه، می خوام تموم نشه٬برام همیشه بمونه

صندوقش پراز شکلات شده بود٬ هیچکدومشو نمی خورد،من همشو خورده بودم

گفتم: اگه یه روز شکلاتاتو مورچه بخوره یا کرما٬ اونوقت چه کار می کنی؟؟می گفت:مواظبشون هستم

می گفت می خوام نگهشون دارم تا موقع ای که دوستیم

و من شکلاتم رو می ذاشتم تو دهنم و می گفتم:نه نه نه تا نداره٬دوستی که تا نداره...

۱ سال٬ ۲ سال٬ ۴ سال٬ ۷ سال٬ ۱۲ سال٬ ۱۹ ساله که شدهاون بزرگ شده٬منم بزرگ شدم

من همه ی شکلاتام رو خوردم،اون همه ی شکلاتاشو نگه داشته

اون امده امشب تا خداحافظی کنه٬می خواد بره ٬ بره اون دور دورا

می گه: می رم اما زود بر می گردممن می دونم که می ره و بر نمی گرده......

یادش رفت که شکلات به من بده!!من که یادم نرفته٬یه شکلات گذاشتم کف دستش

گفتم: این برای خوردنه٬یه شکلاتم گذاشتم اون دستش٬ اینم اخرین شکلات برایصندق کوچیکت

یادش رفته بود که صندقی داره واسه شکلاتاش؛هر دوتا رو خورد

خندیدممی دونستم دوستی من تا نداره ٬می دونستم دوستی اون تا داره٬مثل همیشه

خوب شد همه ی شکلاتامو خوردماما اون هیچ کدومشو نخورد

حالا با یه صندوق پره از شکلاتای نخورده٬ چیکار می کنه؟؟؟؟