یه وقتایی آدم یهویی میفهمه که چقدر تنهاست ...

پاسخ : سلام زهرا جان،خیلی خوشحالم از اینکه دوستی عزیز مثه شما به جمع دوستان دوست داشتنیم اضافه شد،واقعا خوشحالم،ایشالله که بتونم شما دوست خوب و بزرگوارم رو در ادامه هم از خودم و فتوبلاگ راضی نگه ... ایشالله،شاد و تندرست باشی اونم همیشه

پاسخ : فکر کنم کامنتت برام ارسال شده،حرفهای قشنگت رو خوندم و حسشون کردم،این جنگ و جنگیدن پایانی نداره که نداره،فقط امیدوارم که برا همه ی آدمای خوب و مهربون مثه خودت یه پایان خوب و خوش و دلچسب داشته باشه

پاسخ : فکر کنم کامنتت برام ارسال شده،حرفهای قشنگت رو خوندم و حسشون کردم،این جنگ و جنگیدن پایانی نداره که نداره،فقط امیدوارم که برا همه ی آدمای خوب و مهربون مثه خودت یه پایان خوب و خوش و دلچسب داشته باشه

پاسخ : آره زهره جان از این دیدم میشه نگاهش کرد،تا حد زیادی باهات موافقم،منم شادیت رو از ته ته ته دلم آرزو دارم،از خدای خوب و مهربونم میخوام که همیشه همیشه شاد و باشی و سلامت @{;-

پاسخ : سلام زهره جان،مهربون شما نسبت به من و فتوبلاگ لطف داشته و دارید،ممنونم بزرگوار،ممنونم یار قدیمی و همیشه همراه(اینو از صمیم قلبم گفتم)،راستش از لحاظ حس و حالی خیلی تغییر نکردم جز اینکه آدم هر چی رو به جلوتر میره بیشتر و بیشتر از خودش از خود واقعیش دورتر میشه،بیشتر درگیر روزگار و اموراتش میشه،بیشتر غرق مزخرفاتی بنام گذران زندگی (شب و روز کردن های تکراری و بی خاصیت) میشه،10% زندگی میکنی و 90% بقیه رو باید تلاش کنی که همین 10% رو بتونی داشته باشی و از دست ندی،البته بیشتر وقتا هم نمیشه،هر چی رو به جلوتر میری از خودت از دلت از احساسات کم نظیر و بی نظیرت دور و دورتر میشی یعنی دست خودت که نیست یجورائی مجبور میشی یا بهتر بگم مجبورت میکنن که تا حد ممکن خودت نباشی،زندگی داره میگذره اونم به سرعت برق و باد ! دارم تموم میشم داریم تموم میشم ولی حس نمیکنم که واقعا دارم زندگی میکنم (میکنیم) اینقدر غرق در امورات روزمره گی هامون شدیم (سطح توقع بس ناچیز از زندگی) که اصلا فراموش کردیم که هستیم که زنده گانی کنیم و نه اینکه هستیم که زنده مانی کنیم،البته گفتم که این دست من تنها نیست (فقط خودمون به تنهائی در بوجود آوردن این بازی حال بهم زن دخیل نیستیم !!!) ... خلاصه بهت بگم که هنوز اونجور که باید نتونستم باهاش (روزگار) کنار بیام،دارم باهاش اونم به شیوه ی خودم میجنگم،تا حد توانم دارم سعی میکنم که خودم باشم ولی خودم خوب میدونم که در آخر این منم که بازنده ی واقعی هستم و بس.

پاسخ : سلام سامان همیشه خوبم،خیلی تأثیر گذار و قابل تأمل بود،چشم سامان جان،بخاطر هیدرم خیلی خیلی خیلی ممنونتم دوست مهربونم،سپاس فراوان از شما بزرگــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوار

پاسخ : سلام،سلام،سلام زهره عزیز،باور کن موندم چی بهت بگم،تو رو خدا ببخش که جواب دادنم بهتون طول کشید،حرفات باعث شدن که زبونم قفل بشه،هر چی سعی میکنم که چی بهت بگم بازم نمیتونم و نمیدونم که چی بگم و با چه زبونی ... حرفای دلت یه تاثیر خیلی عجیبی روی دلم گذاشت،زهره جان الانی از اون موقع هائیکه فقط باید سکوت کرد و هیچی نگفت،به حرمت احساس پاکت،احساس میکنم هر چی بگم بازم کم گفتم و اصلا نمیتونم با حرفام حسی رو که با خوندن کامنتت بهم دست داد رو برات ...فقط امیدوارم که لیاقت همراه شدن با همچون شمائی و همه شما بی نظیران و بزرگورانی رو که من حقیر رو تا این حد مورد لطف و مهربونی بی حد و حصر خودتون قرار میدید داشته باشم،امیدوارم دوست بسیار خوب و نازنینم