من ندانم با که گویم شرح درد ، قصه ی رنگ پریده ، خون سرد !؟

 گرفتارم گرفتارم
 به دست من گرفتارم
 در این دنیای عاشق کش
 به جرم تن گرفتارم
 من از انسان سخن گفتم
من از عاشق شدن گفتم
 به من رندانه خندیدند
 مرا هرگز نفهمیدند
گرفتارم گرفتارم
 به دست من گرفتارم
 در این دنیای عاشق کش
 به جرم تن گرفتارم
 منم از دودمان عاشقان تنها به جا مانده
 دلم در آرزوی کوچ و تن بین شما مانده
 به من آموخت این فریادهای تلخ بی پاسخ
 که هر چه در پی آنم فقط در قصه ها مانده
 من از انسان سخن گفتم
من از عاشق شدن گفتم
 به من رندانه خندیدند
 مرا هرگز نفهمیدند
 گرفتارم گرفتارم
 به دست من گرفتارم
در این دنیای وانفسا
 میان جمعم و تنها
 کنون بگذار که با تنهایی خود همنشین باشم
 رها از قید این آلودگی های زمین باشم
 به جرم عاشقی رویای ام خوانند باکم نیست
 به ذات خود خیانت کرده ام گر غیر ازاین باشم
 من از انسان سخن گفتم
 من از عاشق شدن گفتم
 به من رندانه خندیدند
 مرا هرگز نفهمیدند
گرفتارم گرفتارم
 به دست من گرفتارم
 در این دنیای وانفسا
 میان جمعم و تنها 

(اردلان سرفراز)