بـخـتـی دارم چــو چشـم خسـرو همــه خــواب

چـشمـی دارم چــو لعـل شـیـریـن همــه آب

جـسمـی دارم چــو جــان مجنــون همــه درد

جــانی دارم چــو زلــف لیلـی همــه تــاب

گذشتم هــمه عمــــــر و هر روز رفت

ز ديروز و هـــــر روز و امروز رفت

به شــــادي و گاهـــــــي در اين تيرگي

زماني خوش و گاه در ســــــــوز رفت

چو ديدم در اين خاطــــره بغـــــض دل

نيامد در آغــــوش و ديـــروز رفــــــت

نديـــــــد ايـــن دل خســـــــته از درد را

غـمــم ديد و با داغ لـــب دوز رفـــــــت

چه آتـــش زد و آتــــــش افــــــــروختـه

چه بي رحم و بي مهر و جان سوز رفت

شكســــــــــــت دلم ديد و در عاشــــــقي

زمينـــــم زد و جـــــمله پــــــيروز رفت

به پائــــيز دل فصــــل ســـــرما رســـيد

امــــــيدم كه كشـــت و به نـــوروز رفت

( ر - اميد )