گفتم : بهــار

خنده زد و گفت : « ای دریــغ ، دیگر بهـار رفته نمی آیـد

گفتم : پــرنده

گفت : « اینجا پرنده نیست ، اینجا گلی که باز کند لب به خنده نیست 

گفتم : درون چشم تو دیگر ... ؟

گفت : « هرگز نشان ز باده مستی دهنده نیست

اینجا به جز سکــوت ، سکـوتی گــزنده نیــست »

همیشه با بدست آوردن اون كسی كه دوستش داری نمی تونی صاحبش بشی ، گاهی وقتا لازم هست كه ازش بگذری تا بتونی صاحبش بشی

همه ما با اراده به دنیا می آییم با حیرت زندگی میكنیم و با حسرت میمیریم این است مفهوم زندگی كردن

پس هرگز به خاطر غمهایت گریه مكن و مگذار این زمین پست شنونده آوای غمگین دلت باشد

افسوس... آن زمان كه باید دوست بداریم كوتاهی میكنیم آن زمان كه دوستمان دارند لجبازی میكنیم و بعد...برای آنچه از دست رفته آه می كشیم

من از آرزوهای به بلوغ نرسیده

در کودکی مرده

از تنهایی

و از خاطرات پرپر شده

از شکستن دلها

از تن های از پشت خنجر خورده

شکــوه هـــا دارم

* * *

افسوسکه تنهاییم را کسی صدا نزد

دریغاکه نامم را کسی هجی نکرد

حیفکسی از این قفسمرا رها نکرد

* * *

من ازتاریکی کامل

از شب هایی که تاریکیامان ماه را بریده

از سینه با قلبی تکه تکه شده

شکــوه هـــا دارم

* * *

من از سادگی

از به نگاهی دل باختگی

شکــوه هـــا دارم

ر.الف (رهگذر)

من در تو جاري ام

تو در درون من

و دست هاي ما

در هم تنيده اند

نزديك تر به هم

از ساقه با زمين

يا نور با نگاه

يا رنگ با گياه

ديوارهاي سنگي باور انكار مي كنند

و روزهاي من

از شور خنده هاي تو شيرين اند

و گيسوان من

از شوق بوسه هاي تو لرزان

در من نهفته اي ست

كه از تو شكفته است

پيوند خورده است

مانند آفتاب

با سنگ ريزه هاي مسافر درياي باردار

و نخلهاي سبز

ديوارهاي سنگي بارو انكار مي كنند

اما نگاه كن

مرز ميان آب و زمين چيست ؟

من در تو جاري ام

تو در درون من

( سیما یاری )